TR 
Nereden bulur bu insanlar ben mutsuzken gülünecek şeyleri…
Bu dünyada çifte standart olmayan tek şey hayatın acımasızlığı…
Aşk kalpten dost sırttan vurur! Kalbin iyileşir ama sırtın hep kambur kalır…
Oyalan gönlüm sahte dünyada çocuklar gibi oyalan. Belki bu gerçektir diye yaklaştığın her insan koskoca bir yalan!
Üzülme alıştım ben acı çekmeye. Bir renk olsam Allah kesin siyah olarak yaratırdı beni…
Beklenti yok, hayal kırıklığı da yok.
Konuşmak ihtiyaç olabilir ama susmak sanattır.
Yaş sadece bir sayıdır. Olgunluk senin tercihin.
Geceyi seviyoruz diye kimse kendini yıldız sanmasın.
Boşuna dönüyorsun dünya! Okeyin ikisi de bende.
İyiyi ara, güzeli ara, doğruyu ara ama kusur arama. Mevlana
Sahne senin devam et ama sıra bana gelmesin dua et.
Eğer benimle ilgili bir probleminiz varsa, bu sizin probleminizdir.
Beni çekemeyen besmele çeksin. Sayemde imana gelsin.
Tek başına hayatı öğrenen insanı, kimse yokluğuyla korkutamaz.
Küme düşse de hayallerim, şampiyonluğa oynar gülüşlerim.
Oyun bittiği zaman, şahta piyonda alayınızda aynı kutuya girersiniz.
Benim bu oyunda unuttuklarımı sen daha öğrenmedin bile.
Uğraşamam dünümle ve dünümdekilerle. Ben yarına bakarım yanımdakilerle.
Bakma öyle susun durduğuma, dağlarında sesi çıkmaz, unutma!
Ya geç karşıma ortalığı sevginle inlet ya da çekil kenara adam gibi nasıl sevilir seyret.
Yarın bambaşka bir insan olacağım diyorsun. Niye bugünden başlamıyorsun?
Hayat acımasız. Umutlar mavi, sonuçlar siyah…
Allah’ım ne olacak bu insanlığın hali? Herkes birbirini dağıtıp sonra sana emanet ediyor…
Bu dünyada öyle insanlar var ki eskiciye versen karşılığında mandal bile alamazsın…
Sözünde duran insan gözümde de durur!
Hayat çok acımasız. Mesela seni her gün gören insanlar var. Ve hergün eriyerek biten ben…Hayata Dair Acımasız Sözler
Mahşeri Bekliyorum…. Söyleyecek çok Sözüm var orda…
Bileklerimden sızan ılık koyu kırmızı damlaları görmedin mi? Onlar için kim dökecekti tuzlu suları sen de yoksan…
Hayat acımasız sana sevgi gösterir parasını bekleyen bi kaltak gibi…
Yıpratılmış kadınları sevmek lazımdı belki de! Şımartılmışları değil…
Anlamadım Ben mi iyileşmemiş yarayım herkes mi keskin bıçak? Sormadım; sadece kanadım!
Nasıl olsa ben sevmekten vazgeçmeyeceğim. Bir gün olur da bunları benimle yaşamak istersen ölüme terk ettiğin yerdeyim…
Hayat acımasız, insanlar kötü… Hep öyleydiler ve öyle olacaklar…
Guslü sendin kalbimin. Unutma mahşerde ruhum senden sorulur…
Ağlamıyorum ben! Hani adet gereği yıkarlar ya ölüleri. Ben de yıkıyorum işte yanağımdaki o rahmetli gülümsemeleri…
Doğuştan Çaresi Olmayan Bir Hastalığım Var Her Gördüğümü İnsan Sanıyorum…
Kirli bir çocuk yüzüyüm kapında! Ama dünyanın en temiz gözleriyle bakıyorum sana. Şeker değil istediğim yüreğini koy avuçlarıma…
Ömrüm diyerek kimseyi sevmeyin. Çünkü giden ömür geri gelmiyor…
Hayat o kadar acımasız ki bazen doğru olanı yapmak için en çok istediklerimizden vazgeçmemiz gerekir…
Kalbi kırmaya tek bir söz yeter. Ama kırılan kalbi tamir etmeye ne bir özür ne de bir ömür yeter!